Çok büyük bir manastır olup oranın rehberi eşliğinde gezimize başladık. İlk olarak bizi görüşme odalarına götürdüler. Burası parmaklıkla çevrili olup fazla görüştürmenin olmadığı bir yer idi.
Burası aslında 12-16 yaş arasında ki evlenememiş, evde kalmış kız çocuklarının toplandığı yer. Ailelerine yük olunmasın diye para ile beraber bu kız çocuklarını buraya koyuyorlardı. Burada başka erkek ile görüşmek katiyen yasaktı. Sadece aile uygun birini bulursa kızlarını bu manastırdan alabilirlerdi.
Odalarını gördük, yatak, dolap ve masadan oluşuyordu. Her bölümde bir avlu ve çevresinde odalar vardı.
Burada bu kızlar eğitimlerini alıp dışarısı ile kesinlikle irtibatları yoktu en fazla 45 yaşına kadar yaşayıp burada ölüyorlardı.
Daha sonra bu manastırın içinde ki 2 sokaktan oluşan mahalleyi gördük.
Zengin kız çocukları maddi olarak ailenin desteği ile kendi evlerinde bu mahallede yaşarlardı. Maddi özgürlüğü olmayan ise onların kölesi olup yukarda ki tavan arasında kalırlardı.
Kısacası Arequipa şehiri beyaz şehir olarak geçiyor fakat bu da o şehrin karanlık yüzü..
Unutmadan söyleyim bu manastırı kuran ise dul bir kadın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder